****วันนี้ดิฉันไม่ได้มาเรียนเนื่องจากไม่สบาย
แต่ก็สอบถามเกี่ยวกับเรียนในห้องจากๆเพื่อน และได้อ่านชีทที่อาจารย์ให้ปริ้นมาเรียน โดยสรุปตามความเข้าใจ ดังนี้
การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ
คือการฝึกให้เด็กได้รู้จักช่วยเหลือตนเองในชีวิตประจำวัน เช่น การแต่งตัว การใส่เสื้อผ้า ติดกระดุมเสื้อ ใส่รองเท้าถุงเท้า การรับประทานอาหาร การอาบน้ำ ซึ่งเป็นทักษะเบื้องต้นง่ายๆที่เด็กต้องฝึก้ให้เด็กช่วยเหลือตนเองได้
ทักษะการช่วยเหลือตนเอง จะต้องให้เด็กเรียนรู้การดำรงชีวิตโดยอิสระมากที่สุด เช่น การกิน การเข้าห้องน้ำ การแต่งตัว แม้กระทั่งกิจวัตรต่างๆในแต่ละวัน ต้องให้อิสระกับเด็กไม่บังคับหรือวางกรอบให้เด็กทำสิ่งนั้นๆได้ เพราะเด็กพิเศษต้องฝึกบ่อยๆและทำซ้ำๆ ไม่ได้ฝึกเพียงแค่ครั้งสองครั้งก็ทำได้เหมือนเด็กปกติ ครูหรือผู้ปกครองควรใจเย็นและให้โอกาสเด็กได้ทำบ่อยๆ ให้อิสระในการทำโดยที่ไม่ไปทำให้เด็กเพราะคิดว่าเด็กคงทำไม่ได้หรือทำช้า ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป ทำให้แม้กระทั่งสิ่งที่เด็กสามารถทำได้หากให้เวลาเขาทำ เด็กพิเศษจะเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อนทเด็กที่โต กว่าและผู้ใหญ่ ซึ่งความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กพิเศษ เพราะจะทำให้เด็กได้กระทำด้วยตัวเอง เกิดความเชื่อมั่นในตนเอง เกิดความภูมิใจว่าเราก็สามารถทำได้เหมือนกับคนอื่นๆ จะทำให้เขาเกิดทัศนคติที่ดีต่อการทำสิ่งนั้น
การที่เราจะให้เด็กพิเศษทำอะไรหรือสอนให้เขาช่วยเหลือตนเอง ควรแบ่งทักษะของเด็กออกเป็นขั้นๆ เรียงลำดับตามขั้นตอน เช่น
การเข้าส้วม
-เดินเข้าไปในห้องส้วม
-ดึงกางเกงลงมา
-ก้าวขึ้นไปนั่งบนส้วม
-ปัสสาวะหรืออุจจาระ
-ใช้กระดาษชำระเช็ดก้น
-ทิ้งกระดาษชำระในตะกร้า
-กดชักโครกหรือตักน้ำราด
-ดึงกางเกงขึ้น
-ล้างมือ
-เช็ดมือ
-เดินออกจากห้องส้วม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น